Ég er í sorg. Ég veit ekki hvernig morgundagurinn mun líta út en hann mun vera mun óþægilegri, skerandi, erfiðari þó sérstaklega í akstri. Ástæðan fyrir að ég er í sorg er vegna dauða eins sem er nálægt mínu hjarta.

Ég man þegar ég sá þig fyrst, beiðst eftir að einhver myndi taka þig að sér, hjálpa þér í gegnum erfiða tíma og ganga með þér á sólríkum sumarsdögum, brosandi, vekjandi aðdáun kvenna jafnt og karla þegar það er gengið um miðborg Reykjavíkur. Jafnvel þótt þú værir ekki fullkominn (hver er það hvort sem er) þá elskaði ég þig. En nú get ég aldrei séð þig í sama ljósi og áður, aldrei upplifað aftur sömu gleði tilfinningu sem ég fann en aðeins sorg sem leggst þungt á hjarta mitt. Ég get aldrei verið uber-flottur aftur. Ég braut sólgleraugun mín.

eftir að hafa lesið þetta, sýnið þeim virðingu og veitið þeim mínútu þögn.