Ég gekk eftir götunni, ráfandi á milli stræta þegar ég sá glitta í gullnar umbúðir, gjafvaxta af yndislegum mögnuðum ávöxt siðmenningar Suður-Ameríku. Ég hafði gengið í þrjá daga samfleytt, þrjá daga í leit að einhverju sem gæti veitt mér svar við þeirri ógn sem að lífi mínu staðaði. Ég staðnaði. Stoppaði. Leit inn og -

HVARF inn í unað bragðlaukanna, synti í sjó ánægju, gekk á milli fjallstinda sem hægt og bítandi brotna niður vegna tímans og týndum fjársjóðum ánægjunnar. Hver biti líkt og bráðnað listaverk í vitund minni, sýndi mér mynd af gleði, hamingju og eftirvæntingu.

En það var bara fíkn. Árásarglöð gleði augnablika áður skynjuð í ljósi ofsans, nú, aðeins í skyni eftirsjár. Svo auðveldlega ginntur.

Ég held því aftur af stað, fótgangandi og lofa sjálfum mér að standast freystinguna næst.